Gül! ...Yine ayrılık olsun; ömrümce baki olan...
Gül de yalnızlık olsun; hep “bana” tâbi kalan...
Bir bebek saflığıyla gül ki; arınsın zaman
Hayatın kattığıyla gül ki; yol alsın “duran”…
Bir bayram günü gibi; sorgusuz sualsiz gül
Yarının dünü gibi; korkusuz, kedersiz gül.
Gül; “Dünya kapısı”nı, güneşe açmak için…
Gül; hicapsız, katıksız “aşka” ulaşmak için…
Sevdanın zoru gibi; cebirle, ısrarla gül!
Her işin başı gibi, üstüne farz gibi gül
Gül; “hedefsiz ok” gibi, “mermisiz silah” gibi
Tüm kalpten gülüşlere; destursuz “ilah” gibi
Gül; yeşil yaprağıyla “meyvesiz ağaç” gibi
Rüyası gerçek olan; “ mutluluğa aç” gibi
“Gözlerde yaş” gibi gül; bir “ümitsiz aşk” gibi…
mehtâba karşı duran, “iki eğik baş” gibi…
“Bir dost” gibi, “Kardeş” gibi, gözyaşıma eş gibi…
Gül; uzak hayallerden, gerçeğe düşeş gibi.
Gül de ayrılık olsun; ömrümce baki olan…
Sen gül! ... Yalnızlık olsun; hep “bana” tâbi kalan…
Kayıt Tarihi : 25.3.2006 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

mehtâba karşı duran, “iki eğik baş” gibi…
“Bir dost” gibi, “Kardeş” gibi, gözyaşıma eş gibi…
Gül; uzak hayallerden, gerçeğe düşeş gibi.
Bu tadda şiirlerinin devamını dilerim. Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)