Bizim zamanı durdurmaya gücümüz yok
Ama zaman öyle bir duruyor ki insanı…
Bekleyişler öyle uzun ki,
Sindire, sindire düşünüyor insan.
Belki de kaybetmenin eşiğindeyiz,
Belki de ölümün o soğuk kapısında…
Bir zaman her şey güzeldi,
Her yer bahar, her yer çiçek…
Bir ara zaman vardı,
Ne çabuk geçti doyamadan.
Bir zaman geldi vücudumuz yoruldu,
Yüreğimiz hep tazeydi aslında,
Kayboluşlar içinde kayboldu,
Gönül yoruldu,
Akşamın gün batımlarında,
Gecelerin karanlığında…
Şarkılar yordu,
Şiirler yordu.
Sakladık yüreğimizde,
Her satırda,
Her sözde,
Gizli özneydi yarin ismi,
Öz’ dü yüreğimizde,
Kordu gönlümüzde,
Duaydı dilimizde…
Harcadık inanmışlığı,
Yitirdik o güvenişleri,
Kapı içerden kapandı yüzümüze,
Şimdi kaldık bir sokak çocuğu öksüzlüğünde…
Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 2.11.2025 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!