Gücüm Yetmiyor Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

GÜCÜM YETMİYOR

Menzil yakın değil bana çok ırak
Ömürler bitiyor, yollar bitmiyor
Ötede kalmadı başka bir durak
Önüme bakmaya gücüm yetmiyor

Sen yorğun ben yorğun bu yolculuk zor
Ne kendini zorla ne benide yor
Sönüp küle döndü bağrımdaki kor
Bir ateş yakmaya gücüm yetmiyor

Yaşananlar düştü safça inandım
Hayatı bahardan ibaret sandım
Güler soldu artık hazana vardım
Goncalar dikmeye gücüm yetmiyor

Gün gelince daldan savrulur yaprak
Ardından ah edip bir siğara yak
Bir acı kahve iç son falına bak
Umutlar ekmeye gücüm yetmiyor

Dertler bir an olsun aman vermedi
Kahpe felek bana neden gülmedi
Gönlümdeki muradımı vermedi
Yüreğim gücendi gücüm yetmiyor

Arzularım tümü sinemde kaldı
Neyim varsa gelen aldıkça aldı
Hasta bir bedenle acılar kaldı
Yüreğim kanıyor gücüm yetmiyor

Kalmadı umudum yarından yana
Defterini kapadım tozlu raflara
Güneş ışık vermez zindan odama
Yüreğim gücendi gücüm yetmiyor

Gücüm yok ne olur anlasan beni
Bana gelmeyişin ediyor deli
Rüzğarın önünde savrulan gibi
Geçiyor şu ömrüm gücüm yetmiyor

Ayyaş diye dalga her gün geçseler
Aldırmaz bu gönlüm seste etseler
Sen gelmezsen beni gülmez seçseler
Geçiyor şu ömrüm gücüm yetmiyor

Dünyayı önüme serselerde Yeter artık gel
Beni hiç sevmesen bile
Ölüyorum Sevgili gücüm yetmiyor..
Ölüyorum artık gücüm yetmiyor…

Cengiz ERDOĞAN✍🏼