Uykusuz gecelerimi, uykusuz sabahlarıma
Şikayet ettiğimden bu yana küsüz ikisiyle de.
Gecenin sorgusunda, sabahın zorluğunda
Ziyan etmişim gençliğimi ve zamanımı da.
Bir kaygı, beynimin karanlık odalarında
“Özgür bırak” diye göz kırpıyor bana.
Anı yaşamak olmuyor, onlar hâlâ kafamda,
Davetsiz misafir oluyorlar, beyin dalgalarıma.
Geçmişim ve geleceğimin karanlığında
Bir aydınlık arıyor gözlerim, uzaklarımda.
Zehirleniyor ciğerlerim bana düşmanca,
Kalbime ikazlar yolluyor, canımı sıkarcasına.
Tükeniyorsun, mesajları geziniyor kanımda,
Ruhum acılara karşı güçleniyor anlamsızca.
Bir damla su arıyor nefsim dipsiz kuyularda,
Aklım ise tükenmişliğini kabul ediyor, galiba.
Yeniden bir beni kazanmak için vücutta,
Tüm organlarım tazelenmek için savaşta.
İflas edebilir kalbim bunca yaşanmışlığa,
Pes etmek yok, daha güçlenmek üzere.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 21:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair, geçmişin ve geleceğin yüküyle uykusuz geceler geçiriyor; aklı ve kalbi geçmişteki pişmanlıklarla ve geleceğin kaygılarıyla dolu. Bu süreçte, beynine davetsiz misafir gibi giren kaygılar, ruhunu ve bedenini zorlayarak onu tüketiyor. Ama tüm bu yorgunluğa, acılara ve tıkanmışlığa rağmen, şiir bir direniş ve yeniden doğuş mesajı veriyor: kalp ve ruh iflas etmiyor, aksine güçleniyor; organlar, beden ve ruh, yaşananlardan ders çıkararak tazelenmek için savaşıyor. Özetle, şiir tükenmişlikten güçlenmeye, kayıplardan yeniden ayağa kalkmaya giden bir yolculuğu anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!