Gücenme Rabbim Şiiri - Süleyman Yavuz

Dert verdin, keder verdin
Affet rabbim sual olmaz adaletinden
Ama hiç mi güldürmeyeceksin, çok değil
Yeter bir an bile olsa bir tebbessüm bu cana
Gücenme bana rabbim
Ama beni sen dert babası ettin
Vermedin bir gün olsun mutlu biryüz bana
Hep ağlattın güldürmedin
Yazım baharımı ettin hep karakış güz
Ben ver dedikçe diledikçe mutluluğu
Sen verdin hep derdi cefayı
Ne güldürdün ne öldürdün
Hep süründürdün
Canı tez değil
Az aldın yavaş yavaş
Gücenme rabbim bu kula
Hiç mi hak etmedi mutluluğu
Sevinci, doya doya gülmeyi
Hiç mi rabbim
Gücenme rabbim bu kula
Sen verdin bu canı bana
Ama ben kıyacağım senden
Önce davranacağım
Bilirim cehennemde yanacağım
Ama yinede bu canı ben
Senden önce alacağım