Gübre kokulu park

GÜBRE KOKULU PARK

Çınar ağaçları
Babam
Ben ve yapraklar
Hepimiz aynıyız
Üşengeçlik, vurdumduymazlık
Ağır ağır işleyen hayat
Yavaş yavaş süzülen zaman
Ve hiç müdahele edemediğimiz
Kör olasıca benliğimiz
Yani kibrimiz
Yani gururumuz
Hiç gördünüz mü bir Çınar'ın
Ben yıllardır emektarım dediğini
Hiç görmezsiniz
Çünkü
İnsan vardır yerine
İnsan söyler durur
Ettiği neymişde beklediği ne

Yosun tutan evlerimiz
Damı su damlatan meskenler
Toplasan iki kişi yaşanmaz olan
Sekiz kişinin yaşadığı tencereler
Kokusu ne olduğu belirsiz
Komşusu gaddar
Kendisi sefil
Biçare
Bulamadı bir türlü kendisine bir çare
Öyle mahsun
Öyle yitik görünse de
Hak etmiş sanki
Hak olan buymuş gibi

Hısmı çok
Derdi çok
Bir derdin bir kısmından tutan yok
Değirmen daralmış
Ekmek tozlu
Kan kokan ranzalar
Ve nahoş
Lal olan lambalar
Istranca kokusu
Deli deli tutuşmuş tabancalar
Hepsi birer silah gibi hısmım
Hepsi birer mermi

Karagül
Bahtı kara
Yüzünde açmamış gül
Ve neyin yanıtıdır bilinmez
Bu mazlum coğrafyalar
Urfalı Saip
Sütçü imam
Siverekli Acemoğlu Hüseyin
Direnişte direniş
Hepsi ne için
Hepsi kim için
Dökülen onlarca damla kan
Üstünde abdestsiz dolaşan
Ne bir ne bin ne yüz bin
Hepsi cellat gibi
Hepsi hayasız
Hepsi bilinçsiz
Aylaklar
Vatandan
Kandan
Bayraktan habersiz evlatlar
Dökülen kanların manasından bihaber
Deli
Durmuş hiçbir şey yapmayan
Düşmana gönül hoş ettiren
Tembel
Tosbağa
Bir ağa bağlanmış hayatlar
Neme lazım bu hayat
Ölelim hepimiz