Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
S. ile yolcuyuz beton surlar arasında
Ara sıra kesiliveriyor kanatlarından
Işık
Ven bazen parça parça bölünüyor
Karanlık
Ne bir düzen ne de kaos
Hakimdi, davasını düşünen
Çarkı durmuş insanlığın üzerine
Bir yandan bulut toplantısında
Konuşan ağlıyordu yeryüzüne
Bir yandan kafası camda
Yaşlı adamın , hüzün düşerken
yüzüne
Ne bir insanlık kalmıştı insan çehresinde
Ne de bir ruh saklanmıştı insan bedenine
Gün başlıyor dün bitiyor
Zaman tik tak tik tak işliyor
Varılacak durağın önemi yok
Çünkü
Vardığında, karşılayacak kimsen yok
Ha bir durak önce
Ha bir durak sonra , muhakkak inecektik
Fakat inenler cesurdu biz ise korkak
Soğuktan birbirine kenetlenmiş bir çift ayak
Kapı açılır
Kutudan ses kulaklarda çınlanır
Ancak
Benliğimizi kaybetmişken
Bu köhne diyarda
Yolumuzu nasıl bulacaktık