Şiir Gurubu Mesaj Detayi Antoloji.com

Bomboş Sensizlik

Gözlerimin içine baka baka renksiz
Kışın damda aşk güneşi görmüş
Bir saçak buzu gibi
Kendinde damla damla eriyip
"Gitme!" yalvarışımı bile umursamadan
O son nefesinin peşinden gittin de
Çâresizliğim oldu sensizlik...
Beni bıraktın kollarımda sensiz!
Boş kalmayı bilirdim de
Bomboş kalmayı öğretti yok oluşun.
Hayâllerim bir bozkıra dönüştü
Düşünebilmeyi terkettim sensiz.
Tüm sevmek gerçeklerimi azat ettim
Sevdiklerimi dağıttım çocuklara
Yorumunu yitirdi akıl-fikir sensiz.
Bana bıraktığın mânâsız gülüşlü
Ne mevsimleri, ne yılları, nede ihtimâlleri...
Benliğimde artık hiç sevemiyorum.
Ne gövdesinde, ne gölgesinde......
Sen yoksun ya...her şey içimde bomboş sensiz.

Ahmet Durgut