Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sen bilmezdin
Pırıl pırıl mutlu adaların gezginiydim
Sana yeryüzünden bir parça koparabilmek için
Sonsuz bir mavi
Ve tutkulu bir coğrafyanın şafağına misafirdim
Sana bu fısıldayan rüzgarda eşlik edebilmek için
Sen bilmezdin ben gizli gizli
Saklardım şiirlerimi
O gelecek günün şafağına
Sana dair ne varsa
Bir tılsımlı büyü gibi
Çoğalıyor içimde
Eksilip giden
Zamanın içinden
Sen bilmezdin
Sen şiirlerimin kadınısın
Ve mısralarımda dolaşıyor
Parmak uçların
O sonsuz gök altında
Gülüşünde yeşil güller açardı
Rengarenk
Sana olan heyecanımdır
Kelimelerle beni var eden
Bu tutku
Yazdıkça senin yokluğunu paylaşıyorum
akan bu karanlık geceye
sen bilmezdin
ben gülümseyen her çocukta
senin gözlerini arardım
yüreğime dokunur gibi
sen bilmezdin
ansızın açılan saçlarına vurulduğumu
yükselen ve değişen bir toprağın kokusu kadar keskin ve güzel olduğunu
rutin sevdaların adamı olmadım hiç
çünkü gündüz kadar keskindi benliğim
yani anlayacağın
ya sen ya hiç
usul usul dolardı avuçlarıma yokluğun
şimdi bana bu bilinmez akşamın
sırılsıklam bir aşk yücelliğinin
şiirini yazmak düşer
ve sen yine bilmezdin
