Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
İstanbul'a Veda
Bu kadar kolay mı kopacaktım ben
Senin şu efsunlu kollarındayken
Şimdi gökyüzünün karardı yüzü
Uzun nöbetlerle bekler gündüzü
Hoşçakal ey mübarek ey güzel şehir!
Hoşçakal hoşçakal ey büyük şehir!
Gidiyorum bu yol sonunda kabir
Ha ölmek tenhada ha ayrılık bir
Son akşam mıdır gözümde bu veda
Şeytan bile üzgün ne hazin cüda!
Hoşçakal ey mübarek ey güzel şehir!
Hoşçakal hoşçakal ey büyük şehir!
Beklerim melekler gelmez imdada
Azrail tenimden ruhu çalmada
Bu ebedi firak çok ağır gelir
Belki de vuslatımız mahşerdedir
Hoşçakal ey mübarek ey güzel şehir!
Hoşçakal hoşçakal ey büyük şehir!
Ulubatlı'lar, Fatih'ler, sende dövüştü
Bütün rum illeri toprağına üşüştü
Beni sorma ben böyle üzgün, hastayım
Senden ayrılandan beri yastayım
Hoşçakal ey mübarek ey güzel şehir!
Hoşçakal hoşçakal ey büyük şehir!
Ne mutlu koynunda dizinde ölmek
Ne mutlu toprağına vurulup düşmek
Şimdi sende yatanları kıskanıyorum
Vuslatımız mahşerde mi bilemiyorum
Hoşçakal ey mübarek ey güzel şehir!
Hoşçakal hoşçakal ey büyük şehir!
k.arslan gazioğlu
1999
