Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
HUZUR BAZEN
Sen gideli,
Hayatın tadı,tuzu kalmadı!
Giderken,
Şekerdenlik ve tuzluğu da mı beraberinde götürdün be zalim?
Yokluklara koydun beni!
Benim ezberim yoktur,
Genelde bildiğimi okurum,
Sev dedi gönlüm,
Aklımı dinlemedim!
Ah! Ah!
Ben ne İstanbullular gördüm,ne İstanbullular,
Hepsi çaresiz,
Hepsi umutsuz!
Onlara mutluluk,
Gökyüzü kadar uzaktı,
Sevda aradı hepsi,
Samanlıkta iğne arar gibi!
Bu deniz,
Bu martı,
Kalmış buralara Sarıkızdan,
Çeşmeler,ağaçlara,dereler taşlar,
Hülasa doğa Karacaoğlandan,
Bu aşk,bu sevda miras Keremden,
Neyi paylaşamıyoruz sanki?
Neyimiz eksik?
Al bohçanı,
Kap gel,
Samanlık olsun bize seyran!
Huzur denen sey,
Deniz kenarında bankta kalmış,
Ne hayaller kurulur,
Ne hayaller,
Kuru tahta da bir bilsen!
Yokluğunda ben öyle yapıyorum,
Seni bilmem!
Ümit Yaşar der,
Ben ümitsiz aşklar için yaratılmışım,
Bir o kadar da benden Ümit Ustam!
Sanki içimden geçenleri söylemişsin,
Duruyor zaman,
Geçse de yıllar,
Ne gelen var,ne geçen var,
Tek fark,
Ağaran saçlar!
Eskiden,
İki buçuk kuruşa,
Yüz para derlerdi,
Beş kuruşa,
İki yüz para,
Neler alınırdı,
Neler neler!
Sevgi bedavaydı,
Şimdi yetmiyor,
Sadece sevmek!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
11.11.2016
