Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
FERMAN PADİŞAHIMIN
Bir tohum atılmış toprağa o gün,
Adem ile Havva tarafından!
Çıkan çiçeğe aşk çiçeği demiş her ikisi de ilkin,
Düşmüş o saat ana sütü gibi gönüllere şarıl şarıl!
Aşk cennetten çıkmış bir çiçek,
Balsa bal,kokuysa koku hani,
Arı olma zamanışimdi,
Olmaz koklamasan!
Sevgi gönüllerde mayalanan bir istek,
Öyle çoğalır ki gönüllere sığmaz!
Her çiçek açmak için doğar,
Yeişerir,büyür,
Bulunca uygun bir yer,
Uygun bir toprak!
Bütün kelimeler söylenir susarak,
İki göz konuşur birbirine bakarak!
Hele bir de çalarsa ince sazdan bir plak,
Unutulur günler,saatler,haftalar!
Saat kaç?
Günlerden hangi gün?
Bilmem kim gelir,kim gider?
Ben aşk takvimi kullanırım,
Miladiden,hicriden anlamam,
Eylülden önce,eylülden sonra olarak,
Bu teşrini evel,teşrini saniye benzer!
Aşk için söylenenleri,
Kendim için söylenmiş sayarım,
Ben kır atın şahlanması gibi,
Deli dolu severim!
Aç kalırım,susuz kalırım dert etmem,
Yetere ki aşk olsun,
Yatısına giderim!
Hani kır atın ölümü arpadan olsun derler ya,
Ne gelecekse başıma aşktan gelsin!
Bir ülkeye benzetirim kendimi biliyormusun?
Seni sultan saymışım gönlüme ilkin!
Yazılsın fermanlar,
Gelsin buyruklar!
Emrin olur,
Ferman padişahımdansa eğer!
Sana ne kadar anlatsam,
Olur o kadar da eksik!
Has bahçede gül çiçek,
Kırda gelincik!
Çınar mı desem,
Yoksa koca bir palamut,
Anla artık anla,
Sana olan hislerim,
O kadar da büyük!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
07.11.2016
