geldim oturdum
ömrümün örselediği
sabrın son sınırına
***
karanlığıma açılan tek penceresin
sesini duyunca içimi aydınlatan
***
alıp gitme mavi gözlü yürüyüşünü
arayıp soranım yok başka
***
en yakın dostlarım bile beni
kötü bir şaka sanıyorlar
***
yüreğimde zamanın tık takları
saatler umudu beş geçiyor
***
eksik olan ben miyim
yoksa hayat mı fazla?
(Mehmet Ali Yazıcı)
