Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Ağaç Talaşları Fakültesi.
Ben şiirler yazdım da, ne fark etti?
Kaç kişi okudu, tanıdı beni?
Kaç kişi öğrendi? Şairliğimi....
Kaç kişi "İyi bir şair" dedi?
Kaç kişi "Tarihe geçecek bir yetenek" dedi.?
Aman boş ver, değil önemli.
İlkokul mezunu bir marangozun
Bu kadar olur şairliği....
Boş verin üzmeyelim kendimizi.
Çırak başladım bir ustanın yanında iş'e
"Allah razı olsun." bir ekmek verdi elimize...
Bir de altın bilezik taktı bileğimize.
Karakalem kulağımızda bir kahraman
Kalfa oldum, Usta oldum...
Ben "Ağaç Talaşları Fakültesi" mezunuyum.
O talaşları ben çıkartırdım ağaçları işlerken.
Kimisinin evinde kapı, perdelik, pencere,
Kimisinin evinde dolap, masa, sandalye,
Kimisinin evinde tavan, merdiven, döşeme,
Kimisinin yazlıklarında dekor, pergole.
İşte benim şiirlerim onlar.......
Sadece ikimizin arasında bir perde
Sadece ikimizin yarasında bir sahne.
Gözlerimizde...bizli,
Sözlerimizde...gizli,
Özlerimizle izli...!
En çok sevindiğim ise
Sobasını tutuşturacak bir şeyi olmayan
Yaşlı ve yoksul insanlara...
Çuval çuval parasız verdiğim talaşlar......!
O sobaların bacasından çıkan
Mutlu dumanlardaki duaları hissederdim ben.
Benim kitaplarım böyle satılırdı tezgâhlarda işte.
Ben öyle düşünürdüm, öyle de çok mutlu olurdum.
Şimdi emekli olduk, "üstat" diyorlar...
Hoşuma da gidiyor vallahi,
Horozlar gibi de kabarıyorum İlâhi.
Ahmet Durgut
