Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bir gün sensiz ölmenin acısını bırakacağım satırlara..
Tabutum olacak gözbebeklerinden düşen gözyaşın.
Kefenim olacak susmaların.
Şimdi varlığın kepenklerini indirip sensizliğinde uyumaya gidiyorum.
Ve sabah kalktığımda değişten bir şey olmayacak..
Her zaman ki acılar düşecek paydalarıma..
Uyandığımda perdelerime hep yokluğun doğacak
tıpkı gecelerimin alnına yalnızlığın soğuk çığlıkları örtüldüğü gibi..
Yoksun işte..
Canım acıyor sadece.
Neden diye sorma..
Sadece yoksun.
Soluyor taze baharlarım..
Sebep arama ne olur.
Sadece yokluğun ile varlığın arasında yavaş yavaş ölüyorum; ..........
ALINTI
