Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Benden sana destur ey çeşm-i afet kiminle istersen eyle muhabbet bundan gerü sen sağ ben de selamet...
makâm: hicâz - uzzâl
usûl: sofyân
bestekâr: haydar telhüner
güftekâr: âşık şem'î
(of of)
hûsnüne güvenme ey rûy-i mâhım
niceler bu tarz-û revîşten geçti
seni vefâsız, seni vefâsız
sana kâr etmedi feryâd û âhım (aman)
benim âhım kûh-i keşîşten geçti
seni vefâsız, seni vefâsız
(aman aman)
seni bimûrüvvet, seni bivefâ
kim kime etmiştir ettiğin bana
şimdi yâr olmayı istersin ama
n'ideyim güzelim iş işten geçti
seni vefâsız, seni vefâsız
benden sana destûr ey çeşm-i âfet
kiminle istersen eyle muhâbbet
şimden gerû sen sağ, ben de selâmet (aman)
fevkîya bu alış verişten geçti
seni vefâsız, seni vefâsız...
hûsün: güzellik, iyilik; olgunluk, kusursuzluk; düzen, düzgünlük
rû(y) : yüz, çehre, sima
mâh: gökteki ay, kamer
revîş: gidiş, yürüyüş; izlenen yol, tutum, tarz; oluş, oluşum
tarz-û revîş: gidiş yolu
kâr etmek: etki etmek, etkilemek
feryâd: haykırış, çığlık
âh: beddua, ilenme
kûh: dağ
keşîş: manastır rahibi, papaz
kûh-i keşîş: uludağ
bimûrüvvet: mürüvvetsiz; iyilik yapmayı sevmeyen, insaniyetsiz
bivefâ: vefâsız
yâr olmak: yardımcı olmak, hayrı dokunmak
destûr: izin, müsaade
çeşm: göz
âfet: son derece güzel; insanın aklını başından alacak kadar güzel kadın
muhâbbet: dostça, içtenlikle sohbet
şimdengerû: bundan sonra, bundan böyle
sen sağ ben selâmet: iyi veya kötü bir sonuçla biten bir iş karşısında (artık yapacak bir iş kalmadı) anlamında kullanılır
fevk: üst, yukarı
