Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
KAÇ PARALIK ADAMSIN BE SEN İSMO
Hava gergin mi gergin,
Boşalacak zembereğe benziyor hınzır,
Kimin dost,kimin düşman olduğu da belli değil,
Yine dönen aynı dolap ,yine tuzak,
Dikkatli olmak lazım,
Gayya kuyusuna düşmek,
An meselesi olur!
Ne bu keferenin oyunu biter,
Ne de bu ülkede satılmış uşakların sonu gelir!
Burada kendini haziran zanneden,
Kasım günleri olur,
Tedbiri elden,bırakmamak lazım!
Kalmadı artık cumbalı evler,
Çeşmeli sokaklar,
Arnavut kaldırımlar,
Taş fırın ekmeği yiyen delikanlılar da yok,
Bunların hepsi jips ve kola çocuğu be oğlum!
Yok artık sokaklarda bağıran,
Bozacı,macuncu,şerbetçiler,
Maniler gitti,bitti gazeller,
Zeki Müren’den şarkı çalan,
O çantalı radyolar kayboldu artık,
Gitti televizyon,
Geldi internet,
Ne yazık ki bitti muhabbet denilen de fazilet!
Belki yıllar sonra,
Görünür ancak dostum yüzü,
Arada sıra da bir selam gelirse ne ala,
Yoktu senet sepet,
Ama vefa vardı,saygı vardı,sevgi vardı,
Allah’tan gelirdi herkese vekalet!
Taş taşınır,
Harç taşınırdı,
Yağ satılır,
Bal satılırdı,
Ama adam satılmazdı,
Şimdi adamın değeri bir pul kadar!
Şimdi kaç paralık adamsan,
İşte değerin o kadar,
Burası yiğidin harman olduğu yer,
Tek tük çıksa da adam gibi adamlar,
Delikanlılığın kitabı,
Yine buralarda yazılır!
İsmo’yu sormayın kimdir,nedir,
Adım fakir,halim pecmurdedir,
Var mı yerin yurdun diye bir sualin olursa,
Arıyorum işte,
Bir götlük yer,
Bir gönülde,
İşte durum budur!
Bu gün ağzımın tadı yok,
Kendime de ağırım öylesine,
Buluttan nem alıyorum hani,
Canım desen burnumun ucunda,
Denize bile iştahsısım,
Neden niçin de diye sorma,
Bir memleketin haline,
Bir kendi halime,
Bir de vatandaşın haline,
Acıyorum işte!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
04.10.2017
