Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
BÖYLE DÜŞME MISRALARA
Sendin yaşam kaynağım,
Sendin benim kır çiçeğim,
Sendin gözümdeki aydınlık,
Sendin bulduğum büyüm,
Beni bırakıp nereye gittin be gülüm!
Tükettin neşemi,
Tükettin umutlarımı,
Tükettin her şeyimi,
Beni kapattın midye gibi,
Sensizlik çok zor begülüm!
Şiir geceyi severmiş,
Ayrılık işkenceyi!
Yıldızlar göz kırparken,
Yazdım geceler boyu!
Bekle beni sensizlik bekle,
Elin ermişken yap işkenceni!
Şimdi hangi anıya dokunsam,
Kül düşüyor yanıma hani!
Güya felek sınıyor beni,
Hangi düşe uzansam,
Yakıyor ciğerimi be gülüm!
İşte oradasın,
Benden çok uzaktasın,
Burada yapraklar sarardı,
Bekler yeşertmeni be gülüm!
Hava soğuktu,
Buz gibiydi Allah canımı alsın!
Şimdi sen bırakıp gittin ya,
Yüreğime düştü mevsimin ilk karı be gülüm!
Neredeyim nerede?
Kimin neyim?
Bu sahillerin oflu okyanusuyum!
Hasret rüzgarları esiyor,
Sevgiler kör ve sağır be gülüm!
Artık sandığın gibi değilim,
Kör kurşunlar altındayım,
Yanlızlığa vurmuşum kendimi,
Elimde zehir kupa,
Yokluğuna içiyorum gülüm!
Zaman kanatlatımı koparmış,
Unutulmuş ırmağa dönmüşüm,
İstediğin kadar uçmaya çalış,
Tepe taklak düşmek yolum!
Çoktandır uyutmuştum,
İçimdeki çocuğu be gülüm!
Şimdi sen yoksanya,
Ağlamaya başladı bak,
Anam avradım olsun!
Haydi çabuk gel,
Çocuk susun be canım!
Ne rüzgar biliyor,
Ne denizdeki dalga,
Harkes mutlu yuvasında,
Yalnız bir İsmo var,
Hem isyanlarda,hem ağlamaklı be gülüm!
Böyle düşme mısralara,
Ben seni baharlarda sevmiştim hani!
Kar altında umutlar donar,
Haydi bir şarkı koy,
Umudu kaybetmeden gülüm!
Çok mu işin var?
Çok mu meşgülsün hani?
Haydi gel gülüm,
Sustur bu isyanlarımı,
Huzur bulsun bu İsmon be gülüm!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk
30.09.2014
