Hikmet -Atış-Dostluk ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Gönderen: İsmail Kızılay
Tarih: 21.02.2017 22:18
Konu: şiir

BİR ÖZLEMİ OLMALIYMIŞ İNSANIN
İkimizde umut doluyduk,
Sen şekayik,
Ben böcek gibiydim!
Renk renkti çiçeklerin senin,
İkimizde aşka çok yakışıyorduk,
Nereden geldi bu hain ayrılık!
Uzağa değil be gülüm,
Çok çok uzağa gittin Allah canımı alsın!
Dün cemre düştü,
Kimbilir?
Belki bizede gelir bir gün!
Misafir olarak geldi sanmıştım,
Seni ben be hüzün!
Sen eni konu geldin yerleştin!
Başka yer mi yoktu?
Benim ellerimi koynumda koydun!
Zanneme ki bu şehre,
Yeni kar yağdı!
Sen gidince karlar benim yüreğime tepe yaptı!
Şimdi kar fırtına don,
Sen gelinceye kadar,
Süreceğe benziyor be gülüm!
Bir özlemi olmalıymış insanın,
İnsan kıymeti bilmek için!
Kıymetinin sen yanımdayken farkında değilmişim,
Yokluğunda bunu kafama vura vura,
Çok iyi anladım!
Ne cenneti merak ettim ben,
Ne cehennemi!
Sen yanımdayken,
Ben cenneteymişim!
Yoksun,
Her gün cehennemde,her gün cehennemdeyim!
Gündüzleri haydi dayanıyorum da,
Geceleri galle kuyusundayım inan gülüm!
Sokakların hasrete çıksa da,
Yine de seni çok seviyorum!
Sadece senden küçücük bir dileğim var,
Bir selam gelse yetecek biliyormusun,
Bir selam,bir öpücük,
Bin vuslata bedelmiş be gülüm!
Yuvasız kuş
İsmail Kızılay/Altınoluk