Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Rüzgarın Fısıltısı
Bütün pencerelerde fırtına varken
Yüzüm kapıya dönük
Kilitlenir bakışlarım
Rüzgarda kaybolan kaldırımların sesi uğuldar kulağımda
Ve sokakların solan renginde tutuşan umutların ağıtı yükselir
Donarım yalnızlığımda
Bilir misin kapı eşiğinde nasıl ayrılır insan kendinden
Ve bilir misin yalnızlığın kayıp kelimelerini bulmak
Nasıl imkansızdır
Tüm düşler intihar sarısına bürünmüşken
Sonbahar aynı acı ifadeyle geçer karşına
Soğur elindeki bir bardak çayın
Tek bir yaprak inatla tutunurken dalına
Toprağın göğsünde sızan yağmurda
Sırılsıklam ıslanırım
Nasılda uzun uzun beklettin o ıssız yol kenarında
Yığınla nemli şiirler biriktirdim dudaklarımda
Denizlere sarıldım kucağımdan döküldü tuzlar
Bak işte yandı tenim
Gelmedin bahar yada gelip te uğramadın
Şimdi hangi sokak kırmızı hangisi sarı ne fark eder
Ölü kuşlarla, düşlere mezar oluyorken gökyüzü
Canan Akpınar
