Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ÇOCUKLUĞU YAŞAMAK
Doğarken..."çocuk" doğulur her evde,
Büyürken...unuturuz onu bir yerlerde!
O koşar tutamayız, o saklanır bulamayız,
O dondurma ister alamayız, o kaybolur aramayız.
Bir sevgisizlik döngüsünde...öpülemeyiz sevgilerce
Bir topaç gibi sevgilerde ...dönemeyiz hep özgürce.!
Her yanlış tokat'ın ateşinde...sürgüne gider çocukluklar,
Her gözyaşının süzülüşünde kopar düşer uçurtmalar.
İnsanlar hayatında bir çocuk iken
Bir de ihtiyarlayınca.olurlarmış "ÇOCUK."...
Yaşayamadık kimimiz çocukken çocukluğumuzu
Büyüyüverdik kimimiz unuttuk ne olduğumuzu.
Şimdi ihtiyarladık, yine döndük çocukluğa...
Bari bu sefer ne olursunuz rahat bırakın da,
Tüm unutkanlıklarımıza hastalıklarımıza rağmen
Tüm yalnızlıklarımıza çâresizliklerimize rağmen
Yaşayalım çocukluğumuzu maziye girmeden...doyasıya!
Bırakın çocukları yaşasınlar, çocukken çocukluklarında
Sarın, sarmalayın, hepsini şefkatle, sevgilerle,
Ağlamasın ÇOCUKLAR...uçurtmaların kuyruklarında!
Ahmet DURGUT
