Aksaray 68 Hasret ve ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Yokuğunun yası

Hüzün vurdu, gönül kıyıma.
Dalgalandı bir bayrak gibi içimde,
Sonbahar gibi umutlar, nadas yolunda
Yalpalanıyorum, zamanın içinde.
Sessiz bir çığlık yüreğimde,
Sırılsıklam olmuş patlasa da nafile…
Ben, bensizliğimin azabındayım.
Gardını aldığın dağlar çekildiler,
Sanal bir koruma, zannettiğin.
Sen deliniyorsun, yitik duyguların başlangıcındasın.
Şehir şehir, sokak sokak,
Aramak bulmak yetmez.
Paylaşsan da gitmez yalnızlığın,
Belki bir gün yakalarsın, kaybettiklerini.
İşte o zaman yaşatırsın, yaşayamadıklarını.
Budarsın hislerini, belki bir gün,
İşte o hüzün bayrağının altında,
Düşer gönüllere, yokluğunun yasını tutmak