Hayat Sana Teşekkür Ederim... Sendeki gülmelerim,gülümsemelerin,sana dair düşülmüş ve düşülecek notlarım,hiç bir yere sığdıramadıklarım,gri renkli yalnızlıklarım! ! ! ...Sıcaklıklarım,değerlerim,saygınlıklarım,alıştıklarım,zorlamalarım,yargılarım,tutunduklarım! ! ! ...karanlıklarım! ...sonra ışığım! ! ! ...Hesaplarım,sahte alışverişlerim,karşı konulmalarım,kaçışların,sancılarım ve yanmalarım! ...Yanılgılarım,taşıyabildiklerim,taşıdıklarım! ! ! ...bedelleri...m! ...biz olabildiklerim...sonra tükettiklerim ve kalanlarım inci gibi taptıklarım! ! ! ...Kirpikteki gözyaşlarım,sonra sözyaşlarım! ! ! ...Zamansız belkide zamanında esen rüzğarlarım,kalbimdeki sürgünlerim,beynimdekitınılarım,canlarım,can olabildiklerim,can kalanlarım,büyüttüklerim,eklediklerim sonra kaybettiklerim ve koruyabildiklerim! ...Tecrübelerim! ! ! ...Yenilgilerim,zorlamalarım,alıştıklarım,melodilerim,serenatlarım,başucu şarkılarım! ! ! ...Bazen düğümlediğim düşlerim,düşlerimden düşürdüklerim,sonra vazgeçilmezlerim! ...Rengini unuttuğum sonra hatırladığım ve sonra yeniden açan çiçeklerim! ! ! ...Önce gölgelerim,sonra umuda dönüştürdüklerim ve sonra tutkularım ve şimdi vazgeçilmezlerim! ...Ve hayatımdaki uzanan bütün ellere,dudaklardaki gülümsemelere,özlenenve yanımdaki yüzlere,bütün çalan telefonlarıma,anılara,hayatımın melodisine ve fotoğrafına,ayrı ayrı herbir karesine teşekkür ediyorum.HAYAT SANA BİR KERE DAHA TEŞEKKÜR EDERİM...
..
Niyetin yoksa bu gri suratla bile ağlamaya,
Şekersiz lâkin çay hazır.
Gel hasbihâl edelim;
Ben dökeyim sana içimi gökyüzü.
..
İstanbul en deli günlerini yaşıyor sırılsıklam yağmurlar altında, gökyüzü kıskanıyor olsa gerek boğuyor içinde yaşayan herkesi.
An geliyor deli gibi dökülüyor üzerine sırılsıklam ediyor, an geliyor sarıyor ateşi ile yakıyor herbir teni. en kaçak sevişmelerin hüzünleri sarıyor yıldızlar altında yanan ışıkları.
Herkes kendini terkediyor yalnızlaşıyor sokaklarında birer birer. düşe kalka sabahlar oluyor kaldırım taşlarına serilen aşkların örtüleri.
Şimdi öksüz bir sevgilidir istanbul, üzerinde gri bulutlar, içinde susamış yürekler ile..
..
Mevsimler birer med-cezir şu gönlümde
Fırtınalar hırçın mı hırçın, lodos, kasırga.
Gem de vurdu ki gri bulutlar, tropikal iklim
Sanki el niño, çarpıyor gözlerimin kıyılarına.
..
Dünden öncesi gri bir topraktı, ben üstüne çöken pustum
Dün çiçek açacaktım aşka, olmadı, sensiz can susuzdum
Bugün ısırdım dilimi, kilitledim ağzımı, son sözümü sustum...
S.Güler-9.1.2016
..
Grilerin grubunda üretilmiş klon türler,
Tip bir gri türler için durmaz bol bol ederler…
(2012)
..
Gögün mavisi hüzünlü, gri bulutlar örtmüş yüzünü
Kızıl akşamlar düşleyip süslenmeyin ey sevgililer.
Beklemeyin mor geceyi, venüsü, pembe şafakları
Ağıtlarınıza dokunmadan geçen gün mutlu sayılmaz.
..
Kızıllık yarıyor, gri bulutlar pembe renginde
Hazza eriyor akşamlar, başlarken mor geceye
Venüs daha doğmadan ay almış yerini
Parlıyor gümüş renginde, aşkına yaratılan evrende.
..
dudaklarımda cadde artığı
bırakmışım genç ütopyaları
gri sarnıcında birikmişim yüreğinin
karman çorman albümdür yaşanmamışça yaşanmış aşklar isteksiz kapısında evinin
..
Uyan,
Ey gözyaşıyla yüzünü yıkayan
Yan,
Sahteliğinle diz çöker şeytan!
Gri bulutlar kirpiklerimde durur
Bir üfle sevgili onları savur
..
Gelmeyeceksin biliyorum.
Gri bir boşluğu biteviye eliyorum.
Beklemek durmak mı ki?
Düşün bittiği yerlere geliyorum.
..
Gri bir şehrin, kurşini yalnızlığı,,
Belki Aşk, belki Ana'ya bu sızı,,
Kalbi konuşur sussa ağzı,,
Sineye işlemiş yalnızlığın tatsızlığı..
..
Hırpaladılar yeşil dünyamı
Kaynana zırıltısıyla.
O duygusuz beton kafasıyla
Gri duvarların soğuk zalimi.
..
Gri ve kahve.
Kum fırtınası altında öbür renkler
ezilmişti.
Ve rüzgar,
toz bulutundan kırbaç gibi tunç yüzlere
sert çizgiler eklemişti.
Uzak öykülerdi,o masallarda anlatılanlardan.
..
Tansiyondan sandım önce
Etrafımı puslu puslu görünce
Neden sonra farkettim ki
Gri camlı gözlüklerim gözümde...
..
Bazen bir şey olsa derin gri bir sessizliğe bürünse bedenim
ve ben öylece yatarken...
insanların bana dair pişmanlıklarını, hatalarını yakarmalarını izlesem..
Sessiz ve derinden…
..
Gri şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Gri ile ilgili şiirler ve sözleri
saçları kınalı gözleri kahverengi
kolunda gri saat tırnakları ojeli
siyah saçları belinde inci gibi dişleri
nefes aldıkça iyi ki doğmuş diyorum.
üzerinde pembe gömleği altında mor eteği
siyah topuklu ayakkabısı elinde siyah telefonu
..
sevgilim barışa koşan
kavgada üryansın
Gökte gri mantarlar açtı
Dumanlı kızıl
Söyle iyilik perisine
uykusundan uyansın
..
Geceyi devredemiyorsun
Yüzümdeki kırık çizgilere bakıp utandırma beni
Duyup gülümsüyor bize bu gri kaldırımlar
Doğurma sancılarına kaptırıyor parmaklarını sis
..
Neden soruyorlar ki adımı durmadan? Bir dakika, şimdi hatırlayacağım… Tam da dilimin ucunda, ama bekleyin… Sahi, benim adım neydi? “Hadi söyle adını” diye ısrar etmelerinin nedeni ne olabilirdi? Ben hala uyuyor muyum ya da uyandım mı? Sanki bir salıncakta sallanıyor gibiyim. Her taraf tam aydınlık değil, hava sisli mi, yoksa güneş artık gri mi doğuyor? Gördüğüm rüya neydi ve ben neden hala aynı rüyayı görüyorum ya da bu rüya değil ve ben uyanmaya başlıyorum. Rüya bile olsa neden hiç kimse yok ve ben neden hiç kimseyi göremiyorum. Acaba uyansam mı, yoksa bıraksalar da ben olduğum gibi mi kalsam? Ha bire sağımı solumu çekiştiriyorlar. Canım yanıyor mu bilemediğim gibi, yoksa farkında olmadığım yabancı bir kentte miyim? Karanlığından bir türlü çıkamadığım sisler içinde yüzüyor gibiyim. Hem konuş diye ısrar ediyorlar, hem de dinlemiyorlar.
Peki, neden sesimi duymuyorlar benim? İkide bir yüzüme doğru eğilen ve soluğunu hissettiğim hatta ilk defa değişik gelen kokusunu bile soluduğum bu insan kim? Uzun uzun yollar, geçemeyeceğim kadar derin su kanalları, bir türlü berraklaşmayan bulanık sular ve ben hep içindeyim sislerin ve beni boğacak kadar coşkulu akan bulanık suların. Peki, bedenim ve ruhum aynı değil mi ya da ayrı ayrı mı duruyorlar? Sislerin içindeki bu yabancı yüzler kimin? Evet; derin, merdivensiz ve dipsiz bir kuyunun içindeyim ben. Çıkmam mümkün değil, hiç bir umut yok benim için…
Ne kadar ölen akrabam varsa hepsi bir arada… Tanıdık, tanımadık kim varsa beni çekiştiriyorlar. Kimi bırakalım gitsin, kimisi de gelmiş, gitmesin madem geldi diye bırakmak istemiyorlar. Bir yandan da ha bire beni uyandırdığını sanan ama benim canımı yakanlar da kim? Ben ne yapayım şimdi? Gitsem mi, kalsam mı, kime sorayım ki? Her taraf uçan hayaletlerle dolu… Beni de alıyorlar aralarına, beraber uçuyoruz, benim bilmediğim ama onların uçtukları yerlere…
Sisler dağılmak yerine sanki tüm dünyayı kaplıyorlar. Ben gri güneşi istemiyorum. Çıkarın beni buradan, hadi açın kapıları ya da perdeleri… Ya da nerede aydınlık varsa beni oraya götürün. Yoksa yüzümü keskin gagasıyla gagalayan ve keskin pençesiyle yavru kuzu sanıp, kokmuş leş gibi kaldırmak isteyen ve canımı yakan bu kartalların kanatlarının gölgesinde uçmak yerine onların pençelerinde can vereceğim.
..
2005 YILI İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ “BİR ZAMANLAR BEN DE ÖĞRENCİYDİM” KONULU “ÖYKÜ” YARIŞMASI ÜÇÜNCÜSÜ
Bazıları şehirlerin kokuları olduğuna inanır; bazıları ise tadı. Bazıları şehirleri kadınlara benzetir; bazıları ise çocuklara…Bense şehirlerin bir rengi olduğuna inanırım.
Burdur pembedir bence, pespembe…Babacığımın bana bayramlarda aldığı pamuk şekerinin tadında şeker pembe. Burdur denince aklıma çocukluğum gelir, ilkokula başlayışım, ilkokulum gelir. Adı gibi bir okul:” Şeker İlkokulu”
..
