GRİ ŞİİRLERİ

Kirlenirken beyaz ellerimizde
Siyahın matemi aydınlanıyor gün ağarmadan
Ve kendini gri bir çukurda buluyor tüm renkler

Bir ses,
Yankılanıyor batıdan doğuya
Bir ses ki gözü sağır,
..

Gri bir atmosfer tabakası,yığılırken şehrin üstüne
Toprak damlı evlerden,
mavi düşler yükselir
Kırmızı tonlarda
Ve şehir sarı bir çığlıktır
Mat rengi yokluğunda

..

Güneşin batışını izliyorum,
Yorgunluğunu dağlara sermiş
Gri mavi...
Gökyüzünde umutları
Pembe mavi…
Bende sensizlikten yorgun yüreğimi,
Bıraktım batan güne
..

Rengi mattı bu ayrılığın.
Tadı gri tonlarında bazen
Bazen rüzgarın sesi kadar çılgındı
Bu canıma kast eden hüzün

Sevgili ben virane bir kalbin sahibiyim ve yokluğunun bekçisi
Ah sevgili sadece gözlerinin esaretindeyim
..

Sen gecenin mavisine kapılıp gittin
Ayakların çıplak, yorgun yüzün
Bir şey vardı unuttuğun
Gecenin gri yüzünü unutmuştun

Sen her şeyi atıp gittin
Rujunu,diş macunu
..

Ey Şair!
Sözlerim sana.
Ne anladın sen bu dünyadan?
Acıdan, gamdan kederden başka.
İki rekat şükür namazlık bu kısa hayatta,
Ne bekliyordun? Ne oldu da sukut_u hayale uğradın?
Kalp denen bahçende nergisler beklerken, dikenler mi açtı?
..

Geceler bir kat daha karanlık
Gündüzler daha da gri
Net görünmüyor artık hiç bir şey
Alacakaranlıkta kaldı hayat

Soyulmuş,dolandırılmış
Tek başına
..

iftar vakti
gökte gri bulutlar
sonsuza açılan sofra
sabır kokulu nefes
Bismillâh'la başlar umutlar

inancın bedende zaferi
..

bir yanımda heyecan dağlarüstü karbeyaz
insanoğlu uçar mı / meğer uçarmış garip
bir yanımda ölümün ıslığı gri ayaz…
bilsem neden aklımız şu göklerden muzdarip

bulutlar bölünüyor: beyaz pamuk, ak örtü
yüreğim ey yüreğim dayanır mısın buna?
..

Gölgeler
Etten kemikten
Yere basıp yürüyorlar
Kent bulvarlarında

Gölgeler
Soluk ve boğuk
..

Gri bir koridor boşluğunda kaldı yüreğim. Ellerim vedasız bir ayrılığın ıslaklığında. Gidişinin üzerinden kaç mevsim geldi geçti. Hala bütün radyo programlarında sesin, afişlerde bakışın duruyor bu kentin her köşesinde. Acı haykırışlarla uyanıyorum sana daldığım uykulardan. Düşlerim karabasanlara emanet.
Ölüp ölüp diriliyorum yokluğunda. Gözlerine bağımlı bir tiryaki gibi, bakıp bakıp gözlerinin içine, dağılıyorum. Adıma uygun gidiyor biraz da hayat. Kaçak doğdum, sürgün yaşıyorum bu diyarda.
Bana seni sorsalar şimdi, bahar derim gülüşüne. Yağmur sonrası gökkuşağının yedi rengidir, tenini her zerresi. Ellerin ateş, yüreğin suskun bir sevda. Gözlerin kurşundur bedenimde dolanan. Seni anlatmaya yetmez kelimelerim. Yeni imgeler ararım güzelliğini anlatmaya. Hiçbir dilde güzelliğini anlatacak bir cümle kurulmamış daha. Sıcaklığına hiçbir iklimde rastlanmaz.
Bazen serin bir sam yelisin cehennem yangını yüreğimde, bazen güneşten bir parçasın buz tutmuş bedenimde. Yaşanılası bir iklimsin, mevsimlerime can veren. Toprağımda yeşeren taze bir fidan. Dağlar kadar özgür, sular kadar berraktır yüreğin yüreğimde.
Artık katarından çıkmış bir tren gibi hasretin. Katli vacip yüreğim yine suskun. Şehir sele teslim olmuş gözlerimde. Mecburi çıkmazlardadır yine yolum. Yoldaşım yok. Şimdi sen bile yetmiyorsun sana sürgün yüreğimi avutmaya.
Şimdi sürgünlerdeyim. Bir yanım kar boran, bir yanım Nuh’un gemisinde acı bir tufan. Yorgun adımlarla yürüyorum, yitip gittiğin sahilde. Dalgalar çarpıyor yüreğime delirmişçesine. Hasretin böğrüme saplanan paslı bir hançer. Yokluğun yüreğime kurulmuş hain bir pusudur. Sevdamı yağmalıyor soysuz bir gece.
..

dağlar kara doydu mu
güneş bulut ardında
gri aka uydumu
herkes kendi derdinde

yollar yığın yığın kar
gönüller hüzün efkar
..

İlginçtir
Açık tutarsın kapını, eşikte gözün, pencere önünden geçen her gölge boğazında düğüm.
Ufuklara kaldırınca başını, bulutlar kadar uzak, gri bir günde gökyüzünden süzülmesi beklenen ışık huzmesidir.
Bulanıklaştığında gözlerin, soluklaşınca ufuk, yine sadece bir tekrardan ibaret olduğunda her yeni gün
Kaldıysa bir kenarda cesur ve deli yanın, çapkınlığı anımsıyorsan hala az da olsa,
Baharı getirir kamaşan gözlerine,
Kapama gözlerini sakın,
..

Dünyanın en zengin adamı değilim fakat sevginin içinde binlerce mutluluk baloncuğu çıkartmayı öğrendim yaşarken. Mesela, hayatta var olan her şeyi sevmeyi biliyorum, tenimde dolaşan bir sinek bile benim için yaşamını devam ettirmesi gereken bir canlıdır.

Sevgiyle beslemeyi severim bana dair olan her şeyi. Gittiğim yerin önemi yoktur kaldığım yerinde öyle. Varlığımın olduğu tüm coğrafyaları mutlu kılmayı isterim her nefes alışımda.

Bazen Azrail olur içim haksızlıkları kaldırır ortadan siler temizler ortalığı bazen de bir kelebek olur konar gri taşların ortasına kavuniçi kanatlarım ile güzelleştiririm gündüzü.

Büyümek istemem hiç bir zaman, ruhum bir çocuk bahçesi tarafından ablukaya alınmıştır ilk günden beri. Üşümem, acıkmam, susamam, uyumam fakat yüreğim toktur ve sımsıcak tutar varoluşumu. Bu yüzden büyümedim, büyümek istemedim. Para, benim için gofret almak gibidir, bakkalı satın almayı hiç düşünmedim. Oldukça yedim olmadıkça verdim. Biliyordum ki vermeden almak terazinin dengesini bozar.
..

İstifhamlar beynim yer
Enkaz mı ümit verin
Ben benden de derbeder
Bendeki benden derin

Bensizim hep beninle
Renklerim bensiz gri
..

Şimdi seni
Tanımlamam gerekirse;
'Geç'tiklerimden biri.
Ve hayatımda
Bana ne tam
Beyazı ne de tam
Siyahı tattırmış biri.
..

Sanki günlerdir beni bekliyormuş gibi açtı kapıyı Rahiman Teyze.Kim oluğumu ve nereden geldiğimi sormaya gerek duymadan içeri davet etti.Önce rahatsız etmemek için girmek istemedim ama öyle içten ve sıcak baktı ki ve bakışları sanki 'ne olur gel,sana anlatacağım çok şey var' der gibiydi.Ve içeri girdim.Pturma odasında yatan Ahmet Amca beni sadece gözleriyle karşılayabildi ve yine gözleriyle hoşgeldin dedi.

Rahiman Teyze yüzündeki 73 yıllık kalın çizgilerin arasından ışıl ışıl yeşil gözleriyle bana baktı önce ve anlatmaya başladı son zamanlarda yaşadığı ızdırapları.Bu arada Ahmet Amca da kalem kağıt istemişti,söylemek istediklerini yazmak için.Rahiman Teyzenin gözlerinden boncuk boncuk yaşlar süzülmeye başladı anlatırken.Üşümüş elini tutup sarıldım ona sımsıkı.benim yaşlarım da zor tutuyorlardı kendilerini.

-Biz eskiden ihtiyacı olanlara yardım ederdik de adımızın geçmesini bile istemezdik.Şimdi ise bazen bir ekmek alacak durumum bile olmuyor.Birkaç torba kömür ve bir tüp aldım.Sağolsunlar idare ediyorlar beni.Elime para geçince vereceğim borçlarımı.

Rahiman Teyze anlatırken ağlıyordu.Ahmet Amca ağladığını farketti ve çıkarabildiği en yüksek sesi çıkararak 'neden ağlıyorsun,ağlama' der gibi bir işaret yaptı.Rahiman Teyze:
..

Ağlamak için rüzgarın,
Değmesini bekleyen,
Gökyüzünki gri bulutlar,
Ne zaman ağlanır bilmez.

Düşüncesizdir ağaçlar,
Yağan yağmurları bilmez.
..

Acı bir kova su. Başım dalıp çıkmakta içine. Nefesim gırtlağımdan çıkamamakta. Bir ölüm kalım savaşı başımın yazgısıdır. Başım bedenimin volkan ağzı. Beynim gri bir lav, gözlerim kor ve alev. Şimdi bu kafayla sana nasıl şarkı söyleyeyim? Sözlerim kasabalarını yakar, yaşadığına pişman olursun. Eğer benim sevgim sende olsa, dilini çiğnersin. Susmak adına, dudaklarını dikersin. Kırık kalbinin cam parçaları her gün göğsünü kanatsa da, yine de acını içinde saklar mısın? Gönlün bedeninde cehennem olsa, yüreğin sevginle o ateşi körüklese ne yaparsın? İşte acıyı anlatması kolay, yaşaması zordur. Sen hep parmağımdaki kuşsun. Ha uçtun ha uçacaksın. Seni sıksam ölürsün, seni avucuma alsam kanatların incinir. Sana sevgi adına bir gökyüzü sunarım. Sen ise ayak izlerini öptürürsün bana. Sen hep gökyüzüne bakarsın. Bu yüzden gözyaşlarımın döküldüğü yerleri görmezsin. Acı insanın yüreğinde kalır da sevgili çekip gider. Peki acı çeken yüreği sevgili tamir edemezse kim tamir eder? Acı bir deniz. Ben de acılar denizine uzanan bir liman. Dalgaların gelip beni yıkmaya çalışır. Her yıkıcı dalgan beni daha çok sırılsıklam aşık eder. Benim yüreğim ve varlığım sana doğru uzayıp giderken, sen daha bir hırçınlaşırsın. Ne gemilerin sığınır bana ne de suların yüreğimin yangınını söndürür.
Sen bir nisan yağmurusun. Hayatımın pencerelerini şöyle bir tıklatıp gidersin. Sen yüzümde korkuyla karışık bir gülücüksün. Yanımda oluşun beni mutlu ederken, ne zaman gideceksin korkusu dudaklarımda acı bir tebessüme dönüşür. Bu aşk sana yeni kapılar açarken, benim yüreğimi sürgüler. Sana yeni yollar açan bu aşk, bana tabuttan daha dar bir dünya bırakır. Yaşamaya doymadan, ölmeye giden genç bir idam mahkumu gibi aklıma taze otlar gelir. Ve seni düşündüğümde o çimenler ezilip gider. Her aşk geride bir şey bırakır. Bu aşk bana acı bırakır. Senin geride bıraktığın aşk, yüreğime can gibi yapışır. Aşkını yüreğimden çıkarsam ölürüm, içimde kalsa ey sevgili söyle buna can mı dayanır?
Sen hiç ölmeye yatmadığın için, bütün güllerin parklarda ve bahçelerde olduğunu sanırsın. Bilmezsin ki ey sevgili gülüşün hatıramda bir beyaz güldür. Sen giderken o beyaz güller, beyaz kefenim olmuştur.
Bilmezsin arka bahçelerde açan çiçekleri. Sen hep önüne bakıp gidersin. Ardında açan çiçekler, sen kokarken, yolundaki güller başkaları kokar. Senin tenin benim için çiçek tarhı iken, başkalarının teninde dudakların kendi bedeninin cenazesini taşır.
Acı senden bana kalan hatırandır. Seni düşünmek beynimde bataklıktır. Saplanırım senli düşüncelere. Kurtulamam seni düşünmekten. Ey sevgili senin vardığın nokta aşk cümlesinin sonu değildir. Sana seni bırakamam diyemem kendimi düşünmüş olurum. Ey sevgili senden vazgeçemezken, başkaları seni bırakır. Unutma gittiğin her yer sana tertemiz görünse de, o yerler başka bedenlerle süpürülmüştür. Ben toz toprak içindeysem hala, aşk bahçeme başka gül dikmediğim içindir.
..

Yalnızlık bir garip rüya
Üzerinde gri bulutlarıyla dolu bir dünya
Yürürsünde ayağın batar ya sanki çamura
İşte yalnızlık öylesine bir zor yolda
Umut edersin bakarsın da beriye
Göremezsin üzülürsün ya
Yalnızlık bir garip rüya
..