Yalnızlığa dair bütün öyküleri okudum
Bilirim bütün yalnızlıkları
Beyazların dünyasında esmerliği mesela
Masmavi gökyüzünde gri bulutu
Bilirim
..
düşlerin ortaklığı mümkün müdür?
bulutlara bakıp aynı hayali kurmak bir hayal midir?
hayat hayal kadar güzeldir
dağlara denizlere ovalara düşler koyabildik mi ruhumuzdan?
mavi ülkeleri keşfedemedik mi henüz?
morun üzerinde gri eller görmedik mi hiç?
..
Ay doğmuş geceye
Yakamozu görünmez
Deniz suskun
Sessizliği bilinmez
Yıldızsız gökyüzünün
Gri bulutlarına
Yenildim bir akşam üstü
..
Avuçlarıma düşen her yağmur damlası
Çok uzaklardaki güneşin habercisiydi.
Koca bulutlar ve gri gökyüzü
Umutların ötesindeydi.
Unutulan,
Yaşanılan,
Zamanlara doğru.
..
gidersen
gidersen kelebekler senle bir uçacak
en güzel renklerim yaşamadıklarım
yeniden aglamak kalacak gözlerime
yagmurlar içime akacak durmadan
tüm çiçekleri solacak ömrümün
geride gri bir sonbahar kalacak
..
Serpme bir tufan ve Ankara
Ürkek, korkak hem tutarsız
Gri kasvet düşmüş yollara
Asfalt ıslak düğümlerde havasız
Yalnızlık takılmış soğuk sonlara
Ankara’da hayaller yarınsız
Ankara’da umutlar yarınsız
..
yanlızdımi, düşüyordum
yanıyordu ruhum
bense hala sana üşüyordum
gri bulutlardan yağmurlar yağıyordu
yorgundu gözyaşlarım hüznüm kadar
gözlerim yüreğinin ardından koşuyordu
sense hala jakuzili sevdalar düşlüyordun
..
Yine bir ayrılık mevsimi, yeni bir yürek sancısı. Eylül'de koptu canımın en kutsal parçası..! Ve yine Eylül götürdü yüreğimden geriye kalanları..!
Ağaçlar bir bir ölüyor mu ne? Yapraklar çatırdamaya başladı; sen gelince. Sonbahar da tatlı bir telaş, senden en az zararla kurtulma çabası içinde. Yağmur kokuyor, toprak kokuyor, Sen kokmuyor...! İçim ölmüş, hislerim körelmiş bir halde geldin yine, hayatımın son baharı. Eylül'de ölmek, ne acı..!
Hem ne istersin ki benden anlayamam. Denim dünyam gri, gökyüzüm kızıl... Ve Siyah'a boyadım tüm Martıları..! Yok ki senin renklerin ben de; istemem de artık..!
Batıyor, acıtıyor yüreğimi sevdan. Çıkartıp atabilmek nafile... Seninle de olmuyor, Sensiz de..! Yine de;
..
Neydi üstüme yağan küllerin,
Gri desem değil, siyah desem değil.
Feryatlara bulanmış toz küllerin,
Öfke değil, mutluluk değil,
Birden fazla bedenin vehameti,
Çaresizliğin en dibi, kıyametin alâmeti.
Neydi üstüme yağan küllerin.
..
gök kapalı gri bulut,
ceplerimde bir sürü umutsuzluk
ve sen aklımdasın istemesemde
gözlerimde bir damla yağmurluk...
camın buğusuna çiziyorum seni
aklımda kalan kadar silüetini
ve birden siliniyorsun belli belirsiz
..
Terk edip gider sevdiğin,
Nedenini soramazsın.
Acını yalnız yaşarsın,
Yaz gününde buz tutarsın.
Neden terk edildim diye,
Soracaksın hep kendine.
..
duygular,
bulut buluttu gönlümde....
kimi zaman;
pofuduk pofuduk
bembeyaz pamuklar gibi
güneşle dans ederdi
..
ne fark eder ki, ister tan ayazında kurşuni gri
bir mermi gibi
yada keyfince süzülerek gün batımında
bir gelin gibi
ne zaman geçse bir vapur gözlerimin önünden
Boğaziçi nden,
dağlar arasında saklı memleketime götürür
..
Bu gün denizin binlerce rengi var
Gece mavisi, gri, gümüş
Bulutlarla yarenlik ederken
Denizin duygularla dans edişi
Ve
Gece Ay ın denizle buluşmasında
Yaşanan o harika kavuşmasında
..
Gözümden yaş akmıyor yüreğim taş kesildin
Nicedir içimde ki acı bana eş uçmuyor sevdalar
Yüreğim taş mı kesildin
Nicedir ölüm kol gezeli ayrılıklar düştü
Döşümüz katmer, katmer, hüzüne mi eş
Var git gönül hasretin kavurduğu yere
Gökyüzü nicedir gri bense ummandayım
..
Adını,aşk koymuştum, çektiğim acıların,
hüznüm griydi,
mutluluklarım mavi...
Bekleyişler,
Temmuz sıcağında akşamsafası,
Bir sahil kasabasında,
..
Bir bulut geçer
Gri teniyle uzaklardan
Taşır yüreğimi dağlarına
Rüzgârının söylediği şarkılarla
Sır dolu dumanı gümüşten
Gözü bağlı sürgün aşktan
Yıldızlar susmuş güzelliğinden
..
kristali kırmak
gibi bir düşünmek seni
ışığın parçaladığı her şeyi
geri almak
gibi bir görmek geceyi
kadim anlar ötesi kadife
..
Lacivert bir Eylül sabahına uyanıyorum
Hayallerim ne mavi nede gri
Sonbaharın hüznümü girmiş içime ne
Yap boz tahtasına çevirmişim yüreğimi...
Kaç kez kendime diyorum;
-Kızım sen adam olmazsın.
Lacivert bir Eylül sabahı
..
Bakışlarım gözyaşı taşımış ağırlığınca
Gözlerine ağlıyamamış gözlerim doya doya
De ki gözlerinde birikmiş gözyaşlarım
De ki gözyaşlarım ulaşmış rüyalarına
Gri bir bulut yağmur olmuş yanaklarında
Yağmış deli dolu düşlerimin pembe damlaları
Süzülmüş ıslak bir gömlek gibi sarmış tenini
..
Gri şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Gri ile ilgili şiirler ve sözleri
saçları kınalı gözleri kahverengi
kolunda gri saat tırnakları ojeli
siyah saçları belinde inci gibi dişleri
nefes aldıkça iyi ki doğmuş diyorum.
üzerinde pembe gömleği altında mor eteği
siyah topuklu ayakkabısı elinde siyah telefonu
..
sevgilim barışa koşan
kavgada üryansın
Gökte gri mantarlar açtı
Dumanlı kızıl
Söyle iyilik perisine
uykusundan uyansın
..
Geceyi devredemiyorsun
Yüzümdeki kırık çizgilere bakıp utandırma beni
Duyup gülümsüyor bize bu gri kaldırımlar
Doğurma sancılarına kaptırıyor parmaklarını sis
..
Neden soruyorlar ki adımı durmadan? Bir dakika, şimdi hatırlayacağım… Tam da dilimin ucunda, ama bekleyin… Sahi, benim adım neydi? “Hadi söyle adını” diye ısrar etmelerinin nedeni ne olabilirdi? Ben hala uyuyor muyum ya da uyandım mı? Sanki bir salıncakta sallanıyor gibiyim. Her taraf tam aydınlık değil, hava sisli mi, yoksa güneş artık gri mi doğuyor? Gördüğüm rüya neydi ve ben neden hala aynı rüyayı görüyorum ya da bu rüya değil ve ben uyanmaya başlıyorum. Rüya bile olsa neden hiç kimse yok ve ben neden hiç kimseyi göremiyorum. Acaba uyansam mı, yoksa bıraksalar da ben olduğum gibi mi kalsam? Ha bire sağımı solumu çekiştiriyorlar. Canım yanıyor mu bilemediğim gibi, yoksa farkında olmadığım yabancı bir kentte miyim? Karanlığından bir türlü çıkamadığım sisler içinde yüzüyor gibiyim. Hem konuş diye ısrar ediyorlar, hem de dinlemiyorlar.
Peki, neden sesimi duymuyorlar benim? İkide bir yüzüme doğru eğilen ve soluğunu hissettiğim hatta ilk defa değişik gelen kokusunu bile soluduğum bu insan kim? Uzun uzun yollar, geçemeyeceğim kadar derin su kanalları, bir türlü berraklaşmayan bulanık sular ve ben hep içindeyim sislerin ve beni boğacak kadar coşkulu akan bulanık suların. Peki, bedenim ve ruhum aynı değil mi ya da ayrı ayrı mı duruyorlar? Sislerin içindeki bu yabancı yüzler kimin? Evet; derin, merdivensiz ve dipsiz bir kuyunun içindeyim ben. Çıkmam mümkün değil, hiç bir umut yok benim için…
Ne kadar ölen akrabam varsa hepsi bir arada… Tanıdık, tanımadık kim varsa beni çekiştiriyorlar. Kimi bırakalım gitsin, kimisi de gelmiş, gitmesin madem geldi diye bırakmak istemiyorlar. Bir yandan da ha bire beni uyandırdığını sanan ama benim canımı yakanlar da kim? Ben ne yapayım şimdi? Gitsem mi, kalsam mı, kime sorayım ki? Her taraf uçan hayaletlerle dolu… Beni de alıyorlar aralarına, beraber uçuyoruz, benim bilmediğim ama onların uçtukları yerlere…
Sisler dağılmak yerine sanki tüm dünyayı kaplıyorlar. Ben gri güneşi istemiyorum. Çıkarın beni buradan, hadi açın kapıları ya da perdeleri… Ya da nerede aydınlık varsa beni oraya götürün. Yoksa yüzümü keskin gagasıyla gagalayan ve keskin pençesiyle yavru kuzu sanıp, kokmuş leş gibi kaldırmak isteyen ve canımı yakan bu kartalların kanatlarının gölgesinde uçmak yerine onların pençelerinde can vereceğim.
..
2005 YILI İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ “BİR ZAMANLAR BEN DE ÖĞRENCİYDİM” KONULU “ÖYKÜ” YARIŞMASI ÜÇÜNCÜSÜ
Bazıları şehirlerin kokuları olduğuna inanır; bazıları ise tadı. Bazıları şehirleri kadınlara benzetir; bazıları ise çocuklara…Bense şehirlerin bir rengi olduğuna inanırım.
Burdur pembedir bence, pespembe…Babacığımın bana bayramlarda aldığı pamuk şekerinin tadında şeker pembe. Burdur denince aklıma çocukluğum gelir, ilkokula başlayışım, ilkokulum gelir. Adı gibi bir okul:” Şeker İlkokulu”
..
