Gri Ve Siyah Arasında Şiiri - Mucize Kartal

Gri ve Siyah Arasında

Gri kirlenmiş bir beyaz mıydı,
yoksa iyileşmeye çalışan bir siyah mı?
Her bir renk bir soruydu,
her bir gölge bir hikâye.

Gözlerimde kaybolan ışık,
düşlerimde sessiz çığlıklar…
Bembeyaz umutlar kirlenirken,
karanlık siyah, yavaşça iyileşirdi.

Rüzgârlar fısıldardı bana:
“Bazen siyah, en saf beyazdır.”
Ve ben dinlerdim sessizliğin içinde,
gri gölgeler arasında,
kaybolan kendimi ararken.

Bir zamanlar,
her şey net, her şey belirgindi;
beyazdı umut, siyah korku…
Ama zaman, griye boyadı her şeyi,
kirli ama yine de gerçek.

Gri kirlenmiş bir beyaz mıydı,
yoksa iyileşmeye çalışan bir siyah mı?
Belki de ikisi bir aradaydı,
birleşip yeni bir renk oluşturuyordu:
Sessiz, derin, kendini arayan bir ton.

Gözyaşlarımla suladım griyi,
acılarla yoğurdum siyahı…
Ve fark ettim ki:
Ruhun derinliklerinde,
her gri, her siyah,
bir gün beyazı bulur,
bir gün kendini iyileştirir.

Ve ben,
gri ve siyah arasında,
yavaşça yürürken,
her adımda yeniden doğuyorum

Söz : Mucize