Grev Şiiri - Kerem Gölpınar

olmaması gereken şeyler mi oldu bilmiyorum ama
sanki böyle olmaması gerekiyordu
bir romanın son birkaç sayfasını kaybetmenin
hüznü var içimde
ellerimle yaptığım her binayı yıkıyordum ellerimle
yalnızlığın en demli anlarında
esen rüzgar, balkon demirlerindeki tozu ciğerime dolduruyor
her ne kadar sigara kullanmasam da,
seninle geçirdiğim günlerin rafındaki toz bana yetiyor
ve gözlerinden bahsetme ihtiyacı duyuyorum tekrar
ama bu sefer gözlerinden bahsetmeyeceğim,
daha doğrusu, artık gözlerinden bahsetmeyeceğim
sebebini soracak olursan da, grev diyelim
emeğini alamamış bir işçinin,
fabrika önünde yaptığı bir grev gibi benimkisi
tek fark pankartımda hak isteyen ifadeler yok
ben senden bir hak talep edemem
olsa olsa hakkımı helal ederim,
o da ne kadar inandırıcı olur, bilemem
sana beslediğim duyguların arasında öfke yok inan
biraz kırgınım, biraz yorgun, biraz da kabullenmiş
birazları toplayınca bir tam etmiyor ki
sen kocaman varsın içimde