Buz renkli bir sabah rastladım sana
Ağlıyordun...
Elinin tersiyle ve umarsızca siliyordun gözyaşlarını.
Korkarak ve duraksayarak yürüyordun,
Kaldırım taşlarından çiçek, çiçek...
Sonra her köşe başında duruyor
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Yıllar önce sonkez görmüştüm seni. Hala ağlıyormusun.. Şimdi yine aynı şehirdeyim, seni gördüğüm sokaklardan yine geçtim. Söz ver demiştim sana, artık ağlayabilirsin, ben sözümü tutamadım. ağlamaktan başka bişey gelmiyor elimden...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta