Gözyaşım durmasın Şiiri - Birkan Demirci

Gözümden aksın yaşlar, durmasın artık benim,
Niye gizleyeyim ki, saklamam başım benim.

İçtiğim kan gibidir, her lokmam dert ve hüzün,
Gönül ocağında pişer, çeşit çeşit aşım benim.

Ey zaman, dönme artık, kırılsın çarkın senin,
Nasıl yaktın beni sen, bu içim dışım benim.

Taşıdığım gam yükünü dünya bile çekemez,
Gelmedi bu çileye, bir benzer, yoldaşım benim.

Ey gönül, sabret gayrı, çaresi yok bu yaranın,
Deniz olsa yeridir, şimdi gözyaşım benim. özümden süzülsün yaşlar, dursun istemem artık,
Bu yükle nereye kadar, başımı gizlemem artık.

İçtiğim zehir misali, her yudumda dert yanar,
Kalbimde bin türlü acı, aşım hep hüzün sanar.

Ne soframda tat var şimdi, ne de gönlümde huzur,
Yüreğimde kaynayan bu aşk, ateşten bir gurur.

Ey zaman, kır çarkını, bitsin artık bu çile,
İçimi kül eyledin sen, yanarım içten içe.

Çektiğim bu gam yükünü, ne dağ taş, ne yol taşır,
Bu acıya sabır yetmez, buna dost da yoldaştır.

Bir ben varım bu vadide, bir ben ağlar gecede,
Ne arayan var hâlimi, ne gören bu hecede.

Gözyaşım çağlar artık, denizlere dönüştü,
Bu derde yok bir çare, tek teselli dönüşü.