Beni çok ağlattınız beyler, erkekliğime dokundu,
utançtan ölüp ölüp dirildim,
gözyaşı şişem taştı, doldu.
Yağmaladınız yaktınız ormanlarımı;
gözüm hasret kaldı bir tutam yeşile,
kuşlarımı vurdunuz, kararttınız manzaramı.
Eskiden daha mı duygusaldı hanımlar beyler?
Memleketi yaksanız cayır cayır
umurlarında olmazdı; ama
Madam Anehit'in bir tiradı, bir ahı
kavururdu cihanı...
Şehirli duyarlığı başkaydı azizim,
Aşk denince;
genç kızlar, anneler, teyzeler,
ailece yakalanırdı incehastalığa...
Öyle ağaç için gözyaşı şişeleri dolmazdı.
Gözyaşı şişeleri,
palyaçolar sizlere;
neler ekti neler!
Kayıt Tarihi : 31.7.2002 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gövdesi başına boynundan neden asılır da asılır ?
klişelerinden geçilir de geriye ne kaldı diye neresinden bakılır ?
yazılır da yazılır sonuna yine köhne bir klişe bulurlar da
işte buna yanılır da harcanır insan ihsan abi!.
TÜM YORUMLAR (2)