Gözyaşı Dökme vakti Şiiri - Mustafa İbiş

GÖZ YAŞI DÖKME VAKTİ
Ey zamanda yolculuk yapan nefsim;
Bilesinki!
Sen zamanı yormuyorsun, ama zaman seni yoruyor.
Sen zamanı durduramıyorsun, ama zaman seni durduruyor.
Sen zamanı yenmiyorsun, ama zaman seni yeniyor.
Sen zamanı harcadığını sanıyorsun, ama zaman seni harcıyor.
Sen zamanı yaşlandırmıyorsun ama zaman seni yaşlandırıyor.
Sen zamanı öldürdüğünü sanıyorsun
Hayır; Yine yanılıyorsun, acı ama gerçek zaman seni öldürüyor.
O zaman bari ebedi zamanı öldürmeden fani zamanı değerlendir,
Şimdi tamda bu ağlama mevsiminde.
Cemrenin gök yüzünü ağlattığı gibi,
Günahlarında seni ağlatsın,
Gök yüzünün gözyaşlarının toprağa hayat verdiği gibi,
Belki bir ümitdir; senin gözünden dökülen gözyaşlarında,
Kaybettiğin değil, gelecek zamanına hayat verir,
Gök yüzünün gözünden düşen göz yaşlarının baharı müjdelediği gibi,
Senin gözyaşlarında cenneti müjdeler
O zaman! şimdi tam ağlayıp göz yaşı dökme vakti.
Ebedi bir hayat için.