Yangınlar yakılırdı yokluğunda her gece.
İçimde küle döndün, közümden düştün artık.
Tek satır bile uzun, ziyandır tek bir hece.
Mısralarımda yoksun, sözümden düştün artık.
Ürkek bir güvercindin kalbime hapsettiğim.
En ateşli mevzumdun her daim bahsettiğim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Tebrik ederim, Damlaydın kirpiğime gözümden düştün artık. Gerçek mecaz arası bağlantının güzel kurulduğu, ses ve eda olarak halk şiirinin kokusunu duyduğumuz, duygu yönünden de doyurucu güzel bir şiir. Kaleminize ve kelâmınıza sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta