gözü kara insanlarız hepimiz
ölümüne yaşıyoruz hayatı
ama hiç ölmeyecekmiş gibi
ince hesaplar peşindeyiz
daha rahat bir hayat
daha iyi bir ömür için
var gücümüzle tüketiyoruz herşeyi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta