Mavi Şiiri - Muhammed Göktürk Seval

Öyle bir gül ki giderken, başka hiçbir sesi işitmez olsun kulaklarım
Öylesine hoyrat öp ki bu kez, dayanamasın; parçalansın dudaklarım!
Son bir defa dokun bana, sıcaklığın kuşatsın bedenimin her zerresini
Sonra yak kalbimi, yak gitsin ellerimi, yak ki yazamasın seni parmaklarım...

Öylesine kolay unut ki varlığımı, alzheimer teşhisi koysun doktorlar
Öyle bir yere sapla ki hançeri, seni cinayete teşebbüsten yargılasınlar
Son bir kez öldür beni! mesela, mavi gözlerinle yap bunu…
Ve cesedimi öyle güzel süsle ki, gözlerine bakanlar; beni nergis balığı sansınlar.