Gözlerin,
bir göğün derinliğine açılan kapıdır.
Ve her bakış,
gözlerimizin içinde kaybolan bir yıldız gibi
sonsuz bir iz bırakır.
O iz,
bütün varlıkların
görünmeyen yolculuğunun başlangıcıdır.
Ey gözler!
Sizde saklı olan,
göklerin sesidir.
Bir bakışla,
bütün evrenin sırrına dokunuruz.
Ve her bakış,
bir yıldızın doğuşu gibi,
göklerde bir yankı bırakır.
Göğün her yıldızı,
gözlerimizle parlarken,
bir iz bırakır.
Ve her iz,
gönlümüzde bir ışık gibi yanar.
Bir göğün içinde kaybolmuşken,
gözlerimiz,
o kaybolan yıldızı arar.
Ey bakış!
Seninle göklerin derinliklerine düşerim.
Ve her düşüş,
yükselişin müjdesidir.
Gözlerimizin içinde kaybolan
her yıldız,
sonsuz bir ışığa dönüşür.
Gözlerim,
göklerin en uzak köşelerinde bir iz bırakır.
Ve o iz,
her zaman bir hatıra,
her zaman bir umut olur.
Çünkü gözlerinle,
göğün derinliklerine bakan her bakış,
bir yolculuk,
bir keşif,
bir başlangıçtır.
Bir yıldız,
gözlerimizin içinde parlar.
Ve o parlama,
bütün karanlıkları aydınlatan
bir ışık haline gelir.
Her bakış,
göğün en yüksek yerlerine
bir iz bırakır.
Ve biz,
gözlerimizin izinde
yol alırız.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 16.4.2025 19:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!