Gözleriniz Bayım Şiiri - Özlem Saba

Gözlerinizin derinlikleri
Okyanusun renkleri ve hareketleri gibi
Sahilde gerçekliğin ihtiraslarını
Derinlerde birer tiyatro sahnesi canlandırıyor sanki
Düş ve gerçeklik arasında ne sorsam
Cevap veren bakışlarınız

Bedenim
Duygularım
Tarifsiz bir biçimde
Gözlerinizin köleleri olmuşlar

Aklım ise bu hayata
Gizemliliğinizin
Mükemmelliğinizin kıyısında gezinen
Çellonun
Orkestraların
Birer yapıt halinde haz verişi gibi
Ahenkli ve estetik ruhunuza tutulmaya gelmişler
Alınız onu içeri

Elinizi uzattığınız her renk
Birer duygunun izlerini taşıyor
Bunu yalnızca ben görebiliyorum
Ve bilinçaltımda her sözünüz
Sevgi kırıntılarının varlığını hatırlatıyor
Gözlerinizin içselliği
Merhameti
Doğanın bütüncül gerçekliğini yansıtırken
İnancın ötesinde bir bağla bağlanıyorum her ikisine de

Uzaklarda bir yerlerde kaybolmuşum da
Hasretinizin derin derin izlerini taşıyorum sanki
Sanki sizden önce ben hiç var olmamışım gibi
Etrafımdaki herkes yaşamın müziğine
Ritmine ve dansına ayak uydurmuş gibi görünüyor
Fakat, bir biz uyumsuz gibi davranıyoruz bu boşluk götürmez sahnede

Cesurca bir sorgucunun ellerine teslim etmişiz sanki neden ve niçinlerimizi,
Her gece bir öncekinden büyük bir sızıyla yokluyor

Bu kez de benim tuvalimde birer birer oluşuyor renkler
Varlığının tutkusu karşı koyulamaz bir hal alıyor
Gerçeğimde var olman için çiziyorum seni
İlk, şiirlerimden fark ettim tutulduğumu size
Delice
Saçma sapan

Şuursuz sayfaların unutulmaz esiri cümlelerimden
Sanki, bir solo halinde kilitli ve esaret altında kalmış gibi bağırıyorlar

Aşkın ve bilginin doğası bu büyülü müzikalin sözlerini yazarken
Bir çift gözün nasılda etkisinde kalmışlar
Yazık değil mi onlara
Her cümle senle başlar ve senle biter olmuş

Ve gövdeniz
Her gün biraz daha içine çekiyor beni
Ve şu gördüğünüz bitki örtüsünü üzerime örter gibi
Gömülü vermişim gözlerinizdeki mezarlığıma

Özlem SABA