Bazen, kömür karası gözlerinin
Karanlığında yolumu kaybettim.
Bazen, “zeytin gözlüm” dedim,
Yeşiline meylettim.
Bazen, engin denizlere dalar gibi,
Mavi gözlerine dalıp gittim.
Şiirlerim hep gözlerineydi.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta