Gözlerindeki Bıçak Şiiri - İbrahim Ünlü

Gözlerim yakaladı
Kaçamak bakışlarını.
Bakışlarım gördü
Gözlerindeki yalanı.
Gözyaşlarının keskin dalgası biledi
Yüreğimin bıçağını.
O bıçak bile o kadar keskin değildi
Gözlerinin kahve bakışından.
Gözlerinin karası boyadı
Yıldızsız karanlığımı.

Odam karanlıktı
Sensizliğin yalnız adamı da.
Bir kalem ucu gibi inceydi hüznüm
Sen gidince kırılırdı.

Yıldızlar darılmıştı
Gecenin siyahına.
Darılmıştı şehit kalemlerin
İnce hüznüne…
Hüznüm
Maviye boyamıştı
Yalnızlıklarımı…
Yalnızlıklarım mavileri ağlıyordu.
Cebimdeki isme…

Buz gibi
Bir ateşti göz yaşların
Yüreğimi sızlatırdı sıcağı
Eflatunla giyinen
Bir şiirdi
Gözlerini kucaklayan gün
Gün eflatun kokuyordu
Bir başak tanesi
Bir ot yeşili yada
Esrarlı bir rüzgar bugün
Göğüslerin gibi
Yumuşak bir nefes
Titretirken elimi
Gün eflatun kokuyordu leş gibi

Ayrılıktan arta kalan
Bir yara vardı
Sevincimde
Ve sensizlik vardı
Gözlerin kadar derindi acısı
Hep beyaz kağıtlarda kalıyordu
Sevgimin kusmuğu
Ve sensizliğe
Bu sefer de elveda değil!