Ben sana kurban olacakken,
Sen iste ölüme bile giderim derken,
Senden sadece sevgi beklerken,
Bir dakika bile görmediğinde,
Bin yıllık hasretle beni sarmanı beklerken,
Gözlerinde nefreti okudum,
Kör oldum..
Bana kızarken, söverken, döverken bile,
Sana gizliden aşk besledim.
Ben gözlerinde sevgi okumak isterken,
Gözlerinde nefreti okudum,
Kör oldum..
Ne acı bir bilsen, babanın evladından soğuması,
Allah hiçbir evlada yaşatmasın böyle bir acı,
Hep maneviyata açım dedim sana,
Sen ise neyin eksik diye sordun,
Kursun sıkar gibi kafama..
Ben ise hep hasretle yaşadım,
Bir gün sevgiyle yaklaşırsın diye bana,
Belki problem bendedir.
Belki de bunu hak etmişimdir.
Bana hep kindar dersin,
Evet kindarım ama sana değil baba,
Sana hiç kin duymadım.
Ben gözlerinde sevgi okumak isterken,
Gözlerinde nefreti okudum
Ve ben baba o gün kör oldum.
Ben o gün hayattan soğudum
Gün geçtikçe soldum,
Bittim
Ve artık öldüm..
Kayıt Tarihi : 22.1.2007 10:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)