Gözlerin Kadar Eski Şiiri - Haydar Güner

Ne bir adın vardı
Ne de adresin.
Sesin sızıyordu uykusuzluklara.

Bir gece yürür gibi geçtim içinden
sana rastladım
ne bir cümle bıraktın, ne iz.
Ama sesin
hep oradaydı.

Aynalara düşen bir buğuydun önce
sonra
gözlerimin bildiği bir karanlık.
Tanıdım…
Bazen unutamadığımız biri değil,
unutulmamış bir suskunluktur içimizi yoklayan.

Sakladım seni
kalbimin çıplak toprağına.
Bir damla kan gibi düştün
gömleğimin en iç cebine,
soruldukça susacağım bir sır gibi iliştin.

Bugün,
seni hatırlamıyorum artık
ama her şeyi senmiş gibi yaşıyorum.