Bir keman sesine ezilirken bu kalbim
Issız sokalara nasıl da haykırıyorum
Simitçi kahvesinde bir çay gibi demleniyorum
Senin o zümrüt karası gözlerin için
Gel yeniden yaratalım kendi dünyamızı
Bir sen bir de ben aynı masada aynı şarkı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta