Gözlerin Güldükçe Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Gözlerin alıp götürüyor beni
Nereye?
Belki çiçek kokan dağın tepesine
Belki de deniz kenarına en derin maviliklere
Rüzgarlar estiriyor gönlümde
Üşüyorum, sarılıyorum saçlarına sımsıkı
Uçuruyor beni bulutlara inat
Hayaller alemin de sonsuzluğa doğru
Korkmuyorum artık, ellerin var yüreğimde
Bırakmıyorsun bakışlarınla beni yalnızlığa
Konuşmaları bir kenara bırakırken
Gözlerinin anlatmasına hayranım
Onu susturamayışına elinin çaresizliğini
Görmek ne kadar güzel karşımda
Karışma ona, bırak haykırsın
Ne söylemek isterse onu bağırsın
Ben onu sonuna kadar dinlemeye hazırım
Yeter ki gitmesin gözlerin gözlerimden
Biliyorum sende istiyorsun bakmaktan bıkmamayı
Korkuyorsun gözlerimin gözlerinden çekilmesine
İnkar etmiyorsun nefesimin nefes kattığını
İtiraf ediyorsun o küçük çocuğu büyüttüğümü
O gücü nerden aldığımı düşündün mü hiç?
Bakarken kalbimi heyecanlandıran o gözlerinden
Eğer gözlerin gözlerimde kalırsa ömrüm boyunca
Bil ki kelimelerin kifayetsizliği anlam kazanmıştır,
Gözlerin güldükçe..