bu gün tekrar karşılaştığımızda
gözlerinin içi gülüyordu
hani insan bir şey söylemek isterde
söyleyemez
işte öyle bir an
dudakların kelimelere dokunuyor
ama bir türlü koyvermiyordu
dişlerin nameleri
bir bıraksalar,ah bir bıraksalar
sabaha kadar konuşurdu dilin
(tatlı dilin)
ah bir bıraksalar
o bembeyaz dişlerin
kelimeleri bir serbest bıraksalar
'zamanı gelse de
azad olsa cümlelerin
bir bir
bende karşılasam
her an,her an
gönülden
ne hoş olurdu'
yanlış anlama ama
zaten bir şey söylemene gerek yok
gözlerin anlatıyor
anlatmak isteyip de
anlatamadıklarını
ben görmesem bile
gözlüklerim kaçırmaz
böyle anları
öyle bir yakalar ki
saklanmak isteyen görüntüleri
tutup çıkarır
saklandıkları yerden
bu yüzden
gözlüklerimi çok severim
onlarsız yaşayamam
sadece görmek istediklerini
gördükleri için
Kayıt Tarihi : 2.8.2004 00:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!