Değişen tek şey;
gözlerindeki akdeniz karanlığına duyduğum hasret,
bir de o;
o rujlu dudakların,
henüz gitmemişken geldiğin yolun tozu
pek güzeldi öpüşmenin rujlusu da tozlusu da
şimdi sensizlikle iç içeyim
hep hasret dolu içim
tek düşüncem sensin
çalarken yat borusu için için
bir uktedir içimde, düğümlenir boğazımda
hazmedemem sensizliği artar gitgide, katlanarak üstüste
seni özlemek için uzak kalmak gerekmiyordu
yanındayken de özlüyordum içten içe
“Herhangi bir formül yok' diyor şairin biri:
'Sevmek severek öğrenilir”.
Zaten formül bu değil mi?
Ocak 2004, Kuzey Denizi
Ersan KurtKayıt Tarihi : 28.3.2004 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!