Gözlerime bakıp Şiiri - Murat Ülkü

Gözlerime bakıp bana 'seviyorum' diyen her yolcu,
Gelip de kalbimden bir mücevher çaldı, hepsi buydu.
Koca bir ormanken şimdi geriye yalnızca bir avuç kor,
Her bir veda ile ruhum biraz daha küçüldü, yıprandı, söndü.

​Ellerini uzatıp içimdeki tüm coşkuyu, neşeyi tükettiler,
Bana bıraktıkları ise boş vaatler, yalanlar ve zehirli sözlerdi.
Oysa dopdolu olan saf sevgi pınarım çekildi, kurudu ansızın,
Duygularımın en derin köşesindeki umudu kökünden söktüler.

​Ben sanmıştım ki bu gelişler kalbimin en değerli konukları,
Onlar ise yalnızca talan etmek için gelmişti bu diyarı.
Her defasında bir yara daha açıp o zayıf noktamdan vurdular,
'Sevgi' adı altında süren bu büyük soygun dinmeyen bir acıydı.

​Şimdi bu yıkık dökük virane kalpte sessizce oturup bekliyorum,
Ne kaldıysa benden geriye, onu da kimselere göstermeden gizliyorum.
O tatlı sözlere, o parlak bakışlara artık inanacak bir anım yok,
Çünkü biliyorum: ‘Seviyorum’ diyen her gelen, en usta hırsızdı.

​Varlığımın her bir izini, her hatırasını sildi bu acı rüzgâr,
Beni terk ederken sanki yanlarında tüm geleceklerimi de götürdüler.
Gözlerimdeki o eski ışıltı, o heyecanlı bekleyiş artık yitik bir sır,
Bırakıp kaçtılar beni bu dipsiz kuyuda; artık sadece boşluğu dinliyorum.

​Benim için artık ne aşk ne de sevgi bir kelime taşımıyor,
Çünkü her karşılaşma sonunda hep aynı acıyı tattım, pişmanlığı yaşadım.
Gelecekten bir beklentim kalmadı, geçmişi yüreğimden silip atıyorum,
Şimdi sadece o kırık benliğimin küçük parçasını koruma savaşı veriyorum.

​Yüreğimin ortasında açılan o derin, o kapanmaz yarık,
Artık ne bir yama ne de bir şifa ile iyileşecek gibi durmuyor.
Ne kadar parlak başlarsa başlasın, bilirim, sonu hep aynı tuzak,
Bu yüzden gitmek isteyenlere "kal" demeyi çoktan bıraktım, kayboluyorum.

​Öyle çok sevdim ki sanırım ruhum artık buzdan, ıssız bir kıştır,
Artık ne bir çiçek açar ne de bir kuş konar o virane gönül bağımda.
Geride kalan sadece o büyük boşluğun uğultusu, kanayan sessizliktir,
Gidenler beni kaybetti; geride bir harabe, bir de yarım şiir bıraktı.