Yolu izi olmayan bir köyden
Kilometrelerce
Her sabah şehrine yürümek zaruretine
Mecbur bıraktın beni
Zorla gideceksin
Mecburen gideceksin
İstemesen de gideceksin
Kendine rağmen gideceksin
Tırnakların yatağa yapışsa bile çıkarılacaksın
Öfke var gözlerinde…
Senin en mümeyyiz vasfın
İnsanların ne dediklerini unutmayışın
Ateş var gözlerinde…
Kırılıyor yalnızlığım
ve
Senli bir sabah tadındaki
Hislerimin beli bükük
Yokluğunun illeti
Sardı vücudunu hayallerimin
Asla bir adım geri atmam,
Düşe kalka da olsa, hâlâ yollardayım.
Saçlar bembeyaz, hislerim ilk günkü tazelikte
Açlığım kavî
Evvel ahir kışıma
Bir kapı açılsa da
Bir ikindi üzeri, bir ılık rüzgar esse !
Velev ki bir anlık olsa…
Yolun yarısında
Bak böyle canhıraş
Zar zor
Yara bere
Bir şekilde
Bir şeyler yapmak için uğraşırken
Cenaze evini aratmıyor yokluğun
Bir bocalamada yıldızlar
Elinden geleni ardına koymayan gece
Yüreğimi kıstırırken ara sokaklarına
Gülüşün düşüyor düşüme
Derken
-
Mustafa Bay
Tüm YorumlarŞiirleriniz, lütfen...