Karanlığın ortasında çığlık çığlığa koşuşturan bir sessizlik,
Ve eşkiya merhametiyle yaşayan bir ayrılık
Bir tren geçip gidiyor yorgun bir şehrin içinden
Başı dizlerinin arasında ağlayan bir yalnızlığı selamlayarak
Çıkarmak istemiyor rahminden, ilkbahar;
Adı yaz olan o güzel çocuğu.
İhtiyarlamış bir masumiyetin, şevkati gençleşen elleri
Deniz durgun göl gibi, gitgide genişliyor
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.
Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya
Devamını Oku
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.
Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta