Gözlerim Şiiri - Ahmet İşleyen

GÖZLERİM
Bir akşam vaktiydi camdan dışarı
Bakarak maziye daldı gözlerim
Hayat yendi beni yoktur başarı
Bunları düşündüm doldu gözlerim

Şöyle bir geriye baktım ağladım
Kırık sandalyeye çöktüm ağladım
Gözümden yaşları döktüm ağladım
Kızıl kan çanağı oldu gözlerim

Bir sevdiğim vardı can idi bana
Damarımda akan kan idi bana
Yarındı bugündü dün idi bana
Bundan da nasibi aldı gözlerim

Boş hayaller kurdum içi dolmadı
Cefa çekmediğim günüm olmadı
Artık mutluluktan eser kalmadı
Hüznün kapısını çaldı gözlerim

Sevdiğin yüzüne hoş bakmamıştır
Böyle hayallerin boş çıkmamıştır
Gözünden ben gibi yaş akmamıştır
Sen ne bileceksin, seldi gözlerim

Esir gibi elim bağlı tuzakta
Ahmet'im gün yakın, değil uzakta
Birisi kapandı biri toprakta
Şimdi layığını buldu gözlerim