Gözleri Koyu Kahve Şiiri - Mehmet Evcil

Yaralı bir turnaydım susamıştım
Yangın yeri yüreğimle kalmıştım
Gözlerim kapalı seraba dalmıştım
Pınar başında bir selvi boylu
Gözleri koyu kahve

O ürkek ben ürkek bakıştık bir süre
Gözlerim kirpiğe değmedi bir kere
Hüzünlü bir mısra geldi dile
Gül kokulu bir şiirdi bakışları
Gözleri koyu kahve

Yüzünde tebessüm gözleri çakmak çakmak
Ellere haram olsun gözlerine bakmak
Dipsiz bir kuyuydu bakışlarına dalmak
Kirpiği ok dili zehri şerbettir
Gözleri koyu kahve

Doldurdu bakracını düştü yola
Bir müddet yürüdü sonra döndü sola
Adı Gül’müydü Gülşen mi neydi ola
Sanki bir esrar-ı cihandı
Gözleri koyu kahve