Göz Yaşkarı Nehir Oldu

Göz Yaşları Nehir Oldu

Göz yaşları aktı hep nehir oldu,
Yürek kıyısında sessiz bir yoldum.
Gecenin koynunda dertlerle doldum,
Hasretle yanarken küle döndüm ben.

Aşkın ayazında soldu renklerim,
Kalbimin bahçesi kaldı kederim.
Rüzgârda savrulan benliğim derim,
Bir sevda uğruna yine söndüm ben.

Ay doğar, ışığı vurur sallarım,
Seni hatırlatır her bir dillerim.
Adını anarken titrer ellerim,
Soğuk bir yalnızlık,sensiz sandım ben.

Bir anı düştü, o gönül deftere,
İsmini kazıdım hüzün satıra.
Yıldızlar ağladı gece bitire,
Yorgun bir sevdayla yine andım ben.

Gözlerim karanlık, yüreğim dardır
Rüyalarda bile yürekte yârdır,
İçimde saklanan eski bir ardır
Sensiz bu dünyaya küskün, dondum ben.

Gönlümde çiçekler birdende solar
Sözlerin geçmez gözlerim dolar
Umutlar ararım git kırık yolar
Sevdayla yanarken kül oldum ben.

Sonunda anladım, aşk bir masalmış,
Gidenin ardında ömür paslanmış.
Göz yaşları çağlar, gönül yaslanmış,
Ağlayıp susarken bakıp daldım ben.

........Zeynep Saylan.......
......28/10/2025........